ÖVÜNMEK GÜZELDİR!
İnsan hangi işi yaparsa yapsın, yaptığı işiyle övünmelidir…
Yani efendim, insan yaptıklarından mutlu olmalıdır.
Örneğin bu bir gazete sahibiyse bu mutluluğu etrafıyla paylaşmalı, etrafı da o gazeteyi gıpta ile izlemelidir…
Ne var ki, bir taraf yaptığı işle mutlanırken, diğer tarafın yaptıkları da yok sayılmamalıdır.
“Canım, ben yok sayıyorum, onlar bu işi bilmiyor!” denildiğinde, insan övgü değil, yergi; hoşgörü değil, hasım kazanmış olur.
*
Evet, benim çok önemsediğim bir meslektaşımın kendi gazetesini göklere çıkararak içinde bizim gazetenin de olduğu bazı gazeteleri küçük görmesine gerçekten üzüldüm.
Ancak, bir yerel gazetenin, ulusal gazetelerin haber kaynağı olması ise bir yerel gazeteci olarak en başta beni mutlu eder…
Üstelik de benim bölgemin gazetelerinden birinin, yaygın basında kendinden söz ettiriyor olması yerel gazetelere güzel bir örnektir…
Amma! İşin aslı öyle değil ki?
Sevgili dostum, “Ya diğerleri ne yazıyor? Hayal Proje” diyorsun.
Nasıl ki yaygın gazetelerin senin haberini kullanmaları sana yakışıyorsa, senin diğer yerel gazeteleri ‘Hayal Proje yazıyorlar’ deyip küçük görmen sana hiç yakışmıyor…
*
28 Şubat pazartesi günkü gazetenin 5. sayfasında, örneğin; 20 Eylül 2010 tarihli gazetende çıkan bir haber, Taraf gazetesinde 22 Şubat 2011 tarihinde çıkıyor…
Yani beş ay sonra!
21 Şubat 2011 tarihli Haberdar gazetesinde çıkan “Silivri’de doktor yoktur!” manşet haber, aynı gün (21 Şubat 2010) Akşam gazetesinde “Silivri’de Doktorlar Firar”da olarak veriliyor.
Bir taraftan, Taraf gazetesi haberinizi(!) beş ay gecikmeli manşetine taşırken, nasıl oluyor da 21 Şubat 2011 tarihinde Haberdar’da çıkan bir haber, aynı günkü Akşam gazetesinde, -üstelik de ‘Akşam Özel Haber’ olarak- yer alan bir haber senin gazetenden kullanmış oluyor?
Bunu ben anlayamıyorum…
*
Geleyim asıl meseleye…
Baştan da söyledim, diyelim ki sen bu bölgenin en iyi gazetecisi, gazeten de en çok okunan, ilgiyle izlenen bir gazete...
Bütün içtenliğimle yine söylüyorum böyle bir konuda hem de ‘Yaygın medya tarafından dikkatle izlenir oluşundan’ büyük keyif alır, mutlu olurum.
Çünkü biz yerel gazeteyiz ve hangi arkadaşımız ya da gazetemiz olursa olsun, yaygın basının dikkatini çekmesinden, izlenmeye değer bulunmasından daha güzel ne olabilir ki?
Peki, diğer gazeteleri küçük görmek de nenin nesi?!
Orada çalışan insanların emeklerini yok saymak…
Sen, çizdiğin başarılı(!) grafiğini devam ettir. Yok, bu bir ego tatminsizliğinin dışa vurumu ise, sana egonu yenmeni öneririm.
En az onlar kadar gazetelerine sahip çıkan, gazetelerini günlük, haftalık, aylık çıkarmak için hem kendilerinin hem muhabirlerinin haber peşinde koşması, köşe yazarlarının günlük, haftalık, aylık yazılarını yetiştirmek için saatlerini harcaması nasıl göz ardı edilebilir ki?
İşte bunu anlayamamak beni üzüyor…
Böyle bir kıyaslama yapmak benim tanıdığım Mehmet Mert’i nasıl mutlu eder, onu da anlayamıyorum…
Evet, -her ne kadar bizim toplumumuz kabul etmese de- övünmek güzeldir…
Güzeldir, ama meslektaşlarını aşağılamak da bir o kadar çirkin ve yakışıksızdır…
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder