20101111 - RESMİ BAYRAMLARDA OKULLARDA NEDEN TÖREN YAPILMAZ? (!)

RESMİ BAYRAMLARDA OKULLARDA  

NEDEN TÖREN YAPILMAZ?

(1)

Hemen konuya giriyorum...

Son yıllarda resmi bayramlarda bütün okulların tatil edilmesi, canımı acıtıyor benim. 

Çünkü bayramlarımız soğuk, yavan ve sönük geçiyor.

Bugün bayramlarımız eski heyecanı veremediği gibi, sıradanlıktan öte gidemiyor sanki.

*

Eskiden öğrenciler, şehrin tören alanlarında şiirler okur, konuşmalar yapar, okullarındaki toplantı salonlarında tiyatro oyunları sergilenirdi?

Öğrenci koroları şarkılar türküler söylerlerdi Cumhuriyet’e dair.

Yani, bayram günleri cümbür cemaat şenlikle, coşkuyla geçirilir, çocuklar velileriyle birlikte bayram heyecanını yaşarlardı.

Bunlar neden unutuldu ki?

*

Eskiden bizim öğretmenlerimiz, bizleri topluca kahramanlık filmlerine götürürlerdi…

Şimdi, “Onlar mı daha özveriliymiş, şimdikiler mi?” diye düşünmeye başladım...

*

Hem, eskiden TRT de Cumhuriyet’in ilk yıllarını anlatan filmler verilirdi gün boyunca...

Son on yıldır neredeyse pek nadir seyreder olduk...

Hatta yok bile…

Peki, ne oldu da bunlar arşivlerin tozlu raflarına mahkûm edilmek zorunda kaldı.

Neden böyle oldu?

On yılda her yaşta on beş milyon genç yetiştiren ve ülkenin ilk imarı için o günün şartlarında nasıl da; açlığa, yokluğa, sefalete, iç ve dış düşmana, doğa şartlarına karşı verilen o inanılmaz mücadeleler -bugünün gençliğine örnek olması bakımından,- bayram günlerinde anlatılmayacak da ne zaman anlatılacak?

*

Hem de bir kere değil, binlerce kere anlatılması gerekir...

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi o günlerde etrafımızı sarmış olan (ve bugün de torunlarıyla sarmak isteyen) yedi düvelle -nasıl da bütün renklerimizle- topyekûn savaşarak, bugünkü sınırlarımız çizilip yıllarca kardeşçesine yaşadığımız neden  anlatılmaz?

Ve din ve inanç özgürlüklerinin kullanımına gösterilen özen (ki gösterilmelidir de) ve gayretin yanında, aynı özen ve gayret günümüz gençlerinin, geçmişlerini öğrenme ve irdelemeleri nasıl teşvik edilmez?

İşte ben bunları anlamakta güçlük çekiyorum...

*

Hep eskileri yereriz ya, beğenmeyiz ya hani...

Şimdi düşünüyorum da bu konuda; eskilere, eski öğretmenlere, onların vatan, millet sevdalarına şapka çıkarıyorum...

O zamanlar; bayramların ‘bayram’ gibi kutlanmasını sağlayan millî eğitim bakanlarına şapka çıkarıyorum...

*

Bugünkü bayramlar ne kadar etkili ve coşkulu olduğunu okurlarımın takdirine bırakıyorum.

Eskiden, her bayram gelişinde bayraklarımızı alır, kimimiz efe kıyafetiyle, kimilerimiz izci, kimilerimiz yöresel kıyafetlerle, kimilerimiz de önlüklerimizle gelirdik okullarımıza...

Günlerce onların hazırlanmasının yanında, o günün heyecanını da yaşardık.

Ezberlediğimiz şiirlerimizi ve konuşma metinlerimizi büyük bir heyecanla okumaya çalışırken, içinde ‘Atatürk, Cumhuriyet, Vatan, Millet, Şehit ve Gazi’ sözcüklerini okurken, ciğerlerimiz sökülürdü.

O günümüze şükretmek, şehit ve gazilerimize minnet duygularımızı ifade ederek yâd edebilmek için...

Sonra da ver elini akşamın fener alaylarına...

Devam edecek…