MUTLULUK YÜREĞİMİZDE!
Kim övgü almak istemez?
Kendisini göklere çıkaracak konuşmaların yapılmasını…
Yüzüne karşı ve gıyabında…
Hiç fark etmez…
Yazıyla veya sözlü olarak…
Bir toplantıda veya yoldan geçerken, tanıdık birinin hiç beklemediği bir anda övgü dolu sözleriyle karşılaşmak…
Harika bir şey olsa gerek…
Adı konulmamış ‘mutluluk’ böyle bir şeydir herhalde…
*
Yaptığınız işin karşılığını almak…
Alkışlanmak…
Belki küçük bir tebessüm, belki kocaman hediyeler, belki de topraktan kopartılmış bir kır çiçeği ile alkışlanmak…
Mutlu olmaksa amaç, belki de yeter…
Ve hiç kimseyi zorlamadan yüreğinden gelen sesle birlikte, avuç içleri patlayıncaya kadar alkışlanmak…
Sonra bütün yakınlarının seni unutmuş olmalarına rağmen, sonradan olma yakınlarından övgü dolu sözler, iltifatlar almak…
Nasıl mutlanmaz insan…
Nasıl huzurlu olmaz…
Nasıl kendine güveni gelmez ve nasıl yarına, ondan sonraki yarınlara daha heyecanlı, daha yapıcı ve daha pozitif hazırlamaz kendini…
*
Mutlu olmayı başarmak bir sanattır…
Öyle diyorum ben…
Yapılan işlerle, dostları arasında kurduğu ilişkilerle mutlu olmayı başarmak, belki de en büyük sanat…
Tıpkı şarkı söylemek, resim yapmak, şiir yazmak, şiir okumak ve tıpkı onlarla bütünleşmek gibi bir şey…
Görevini adam gibi yapmak da mutluluktur ve belki de sanatın mutluluk veren yanıdır…
Hiç kimseyi zorlamadan, kimselere ödünler vermeden…
Müthiş bir şey…
*
Kaçımız bunu yapabiliyoruz?
Halkın teveccühü ile seçilen kaç yerel ve genel yöneticiler böyle bir başarının hazzını yaşayarak mutluluk döşeğinde mutlu bir şekilde ertesi günün hesaplarını yapabiliyorlar…
Kaç esnaf, akşam eve gitmek için dükkânını kapattığında, “Allah bereket versin! Bugün de mutlu ve huzurlu bir şekilde akşam edip evimize gidiyoruz.” diyebiliyor…
Kaç sivil toplum kuruluşlarının yöneticileri üstlendikleri görevin gereklerini yerine getirdikleri için mutlular…
Ne mutlu, övgü ve alkışları hak edenlere…
*
Kaçımız mutluluğumuzu başkalarının mutluluğu üzerine kurmadan yaşayabiliyoruz…
Kaçımız kendimiz için mutlu olmanın peşindeyiz…
Kaçımız başkaları için yaşarken değil, kendimiz için yaşarken mutluluğu hissedebiliyoruz…
Bunu hangimiz başarabiliyorsak mutluyuz, mutlusunuz, mutlular…
Öyle miyiz?
Bugün biz mutlu muyuz?
Siz mutlu musunuz?
Onlar mutular mı?
Buna “Evet” yanıtı verebiliyorsanız gerçekten müthiş…
“Hayır” yanıtı veriyorsanız çözümü sizdedir, başkalarını hiç sorgulamayın…
Neden “mutlu değilsiniz?”
Çok şey mi istiyoruz, önce şöyle bir kendimizi gözden geçirelim…
Başkalarından çok kendimize bir dönelim…
Çünkü mutluluk başkalarında değil…
İnsanın kendisinde..
Siz kendinizi alkışlayabilirseniz, alkışlanırsınız…
Yoksa yok…
Yeni bir hafta başının ilk gününde bütün okurlarıma mutluluklar diliyorum…
Yarın yeniden doğacak olan güneş, yeni umutlarla doğacak…
İsterseniz tabi…
Kayıtlar
0 yorum:
Yorum Gönder